De zoutpoel van Yiwika. Eigendom van de vroegere KURELU, al enige malen genoemd. Zout is een felbegeerd artikel, men haalt het uit deze poel door er eerst plantendelen, die gekneusd zijn, in dit smerige water te gooien en daar enkele uren in te laten liggen. Dan kan men het weer bundelen en op z'n schouders mee naar huis nemen. Na drogen wordt het dan verbrand en de as vermengd met zout wordt dan gebruikt. Geen wonder dat ze uiterst fel zijn op ons spierwit, schoon zout. Ze eten het rauw!!! Op BD/37/192 zit mijn gids ervan te genieten. Een paar vrouwtjes dabben rustig in het water rond. Geen wonder dat die mensen allerlei infectieziekten hebben. Hygi‰ne is onbekend. Op BD/37/190 kan men zien, dat iemand met het heft van zijn bushmes de planten kneust. In oorlogstijd (in de "goede oude tijd", toen men op gezette tijden stammen-oorlogen kon voeren, was het een heilige wet, dat wanneer een groepje mensen door kwam voor de zoutbron, de oorlog even stil viel, zodat deze mensen door konden gaan, daarna ging het weer frisch und fr”hlich verder.