Film: Super-8, Kodachrome II, Kleur Lengte: 84 meter Duur: ca.. 25 minuten Film Datum: januari-maart 1972 Plaats: Yiwika en Wamena, Baliemvallei, West-Irian, Indonesië. Gefilmd door: JAE Camps OFM. Beschrijving: Uang Eka is een experimentele film met gebruik van Super-8 film. Deze educatieve film betreft het gebruik van nieuw geld, recent ingevoerd door de Indonesische regering in de Baliemvallei, West-Irian. Het script werd opgesteld door Sharon L. Naylor, in samenwerking met pater Jules Camps OFM, als missionaris gestationeerd op Yiwika. Larry L. Naylor, Antropoloog voor het United Nations Development Programme, Fundwi, en voor Southern Illinois University, gaf technisch en cultureel advies. Begin 1972 maakte de Indonesische regering een einde aan het gebruik van de West-Irian Rupiah, een speciaal geld alleen gebruikt in West-Irian, omdat het grondgebied werd overgenomen van de Nederlanders, en introduceerde de Nationale Indonesische Rupiah. De mensen van de Baliem beschikten niet over een traditioneel betaalmiddel, en de korte periode van contact heeft niet geleid tot een echt begrip van geld en het gebruik ervan, behalve bij de kinderen die wat onderwijs hebben gehad. Het merendeel van de mensen was nog heel onwetend over geld, en gebruikten slechts de kleuren van de vorige munt als een leidraad bij het kopen en verkopen van goederen. De invoering van het nieuwe geld, in meer variëteiten en in andere kleuren dan de oude munteenheid, heeft geleid tot veel moeilijkheden bij deze mensen en tot wijdverbreide verliezen. De mogelijkheid van film werd gezien als een manier om de mensen te onderwijzen over dit nieuwe geld, vooral het gebruik en de waarde ervan. De mensen zijn bekend met films van de missie en die zijn goed ontvangen. De schoolkinderen geven vaak een lopend commentaar aan diegenen die niet kunnen lezen. Super-8 werd beschouwd als de meest economische film en daarom gekozen als het medium waarmee dit educatieve film experiment zou worden uitgeprobeerd. De personen en situaties die in de film gebruikt worden, zijn afkomstig uit het echte leven met gebruikmaking van plaatselijke bewoners, slechts minimaal geregiseerd. De situaties en het geld in de film worden toegelicht in ondertitels, zowel in de Indonesische en Baliem taal. De film is getiteld gebruikmakend van lokale materialen en de personages worden ook vermeld. De film begint met een educatieve les over de waarde en soorten van de roepia die worden gebruikt. Elke soort wordt geïdentificeerd door een foto en ondertitel. De situaties waarin het geld wordt gebruikt, gebaseerd op de plaatselijke realiteit, beslaan het grootste deel van de film. Te zien zijn onder andere een man die een schop wil kopen en kool moet verkopen om aan voldoende geld te komen. Een vrouw verkoopt aardappelen om zeep te kopen om te wassen. Een man wil een kapmes en moet fruit (tomaten) verkopen om het te verkrijgen. Het gebruik van geld in de winkels in Wamena wordt ook getoond. Een stukje over wisselgeld is opgenomen evenals de verkoop van groenten op de markt. De laatste scène is van Kurelu met een assortiment van geld en handelswaar om te verhandelen voor varkens. Het laatste deel van de film gaat weer over het nieuwe geld en de waarde ervan. Hoewel deze film is niet zonder tekortkomingen is, duiden de voorlopige resultaten erop dat hij goed wordt ontvangen en ook de mensen van Baliem begeleidt in de richting van de geld-economie . Beschrijving opgesteld door Larry L. Naylor, Southern Illinois University.