Het is een populair tijdverdrijf voor Papua’s, voor zowel jong als oud. In Jayapura ziet men overal op straat mensen met vuurrode tanden en rode slierten spuug op de grond. Dit schouwspel is een gevolg van het kauwen van betelnoten, ook wel “makan pinang” in het Bahasa Indonesia genoemd. Het kauwen van de noten uit de Arecapalm is al een 2500 jaar oude traditie in Maleisië en wordt in de rest van Zuid-Azië voornamelijk gedaan door boeren en vissers die het werk op het platteland en het water willen verlichten. De noot heeft namelijk een licht hallucinerende werking. 
Inhoud:1. Betelnoot in hoog aanzien
2. Pakketje pinang ojek
3. Pinang gekauwd in alle leeftijdsgroepen
4. Verband met mond- en keelkanker
5. Links
6. Bronnen
1. Betelnoot staat in hoog aanzien
Papua’s houden de betelnoot in hoog aanzien. Overal in de steden wordt pinang gekauwd. 
Bijna iedereen doet het: ambtenaren, studenten en zelfs gezondheidswerkers. Het is iets wat de Papua’s onderscheidt van de niet-Papua’s, een mond vol betelnoten en de tanden vuurrood. Papua’s kauwen Arecanoten ook tijdens traditionele ceremonies. De noten worden aan de gasten uitgedeeld als een teken van vriendschap en verwantschap. De noten worden in kleine brokjes gesneden en verpakt in een blad van de betelpeperstruik, gekauwd samen met betelfruit en ongebluste kalk. Voor het kauwen wordt de betelnoot met de tanden geschild en daarna het vruchtvlees gedoopt in de kalk. De kalk wordt toegevoegd omdat daarmee de euforische werking wordt versterkt. De overheid is niet gelukkig met het gebruik. Op sommige plaatsen zoals op de Sentani-luchthaven hangen bordjes met ‘verboden pinang te kauwen’ in plaats van ‘verboden te roken’.
2. Pakketje pinang ojek
Na afloop van het kauwen worden de rode slierten uitgespuugd. De straten van Jayapura zijn met rode vlekken gekleurd door de gedroogde betelnoten / Arecanoten en speeksel. In de hele stad zijn pinangverkopers 
op straat te vinden. Op de trottoirs voor winkels en bij de markten is het verkrijgbaar. In Papua gebeurt het kauwen veelal in groepen. Veel Dani en kustbewoners uit Biak, Sentani en Waropen doen de hele dag niets anders. De Arecanoot wordt verbouwd in de bergen, hij groeide er oorspronkelijk niet. De Dani hebben geen speciale rituelen waarbij de betelnoot gebruikt wordt. Het is eerder een dagelijks genotmiddel, verslavend en relatief duur. Een pakketje noten (pinang ojek), sirih en kalk kost zo’n RP 8.000 tot Rp 10.000 (ongeveer € 0.70), afhankelijk van de kwaliteit en grootte. De meeste pinangverkopers zijn vrouwen. Door Rp 60.000 per dag aan ingrediënten te investeren, kan een verkoper tot Rp 120.000 verdienen, met als gevolg een maandelijkse winst van Rp 1,8 miljoen.
De noten worden voornamelijk door
de mannen verslonden, maar ook vrouwen zie je regelmatig pinang kauwen. Arecanoten worden worden regelmatig gekauwd door ten minste 10 procent van de wereldbevolking, met name in Zuidoost-Azië, in alle leeftijdsgroepen en sociale klassen. Het gaat daarbij naar schatting om 200 tot 400 miljoen mensen. Het gebruik van Arecanoten kent een lange geschiedenis en is diep geworteld in vele sociaal-culturele en religieuze activiteiten. Enkele soorten noten, gekend voor hun bittere en scherpe smaak, worden veel gebruikt om op te kauwen, in het bijzonder samen met tabak en kalk. De missionarissen in Nieuw-Guinea wilden het kauwen verbieden, maar dat is ze nooit gelukt.
4. Verband met mond- en keelkanker
Inmiddels is een direct verband tussen het pinang kauwen en mond- en keelkanker aangetoond. Melanesië, met Papua meegeteld, kent 
de meeste gevallen van deze soorten kanker in de wereld met zo’n 267.000 gevallen in 2000, tweederde van hen bij mannen. Het risico op het krijgen van orale kanker is veel groter bij mensen die betelnoten kauwen of roken met tabak. Degenen die beide doen, hebben een vijf maal hogere kans om orale kanker te krijgen. Bovendien lijkt de kalk bij het kauwen een cruciale rol te hebben in de ontwikkeling van mondkanker. Volgens een rapport van de Bloomberg Family Foundation uit 2007 leven mannelijke rokers van tabak en Arecanoten gemiddeld 6 jaar minder en verliezen vrouwelijke rokers ongeveer 8 jaar van hun leven.
In het buurland Papua New Guinea zei gouverneur Power Parkop in 2009 het kauwen van betelnoten uit de straten van de hoofstad Port Moresby te willen weren. "De mensen betalen hier geen belasting en wij 
spenderen veel geld aan het schoonmaken van de troep, veroorzaakt door betelnoot-gebruikers", verklaarde hij. De noten vormen ook een direct risico voor de gemeenschap. Volgens Parkop staat het gebruik in verband met de verspreiding van tuberculose, een van de belangrijkste doodsoorzaken in PNG. Uit cijfers van de WHO blijk dat daar 20 procent van de kauwers lijdt aan een of andere orale ziekte. In Pakistan, waar ook veel Arecanoten worden gekauwd, zijn gezondheidswaarschuwingen op pinangpakketten verplicht, vergelijkbaar met die op sigarettenpakjes in de Westerse wereld.
5. Links:
- Wikihow over hoe je de noot moet kauwen
- Weblog van Remco van der Pas over betelnoot
- West Papua: worsteling met natuur, economie en gezondheid
6. Bronnen:
- Diverse (wetenschappelijke) publicaties en het voorkomen van ziekte gerelateerd aan gebruik van betelnoot.
- Extra informatie en foto's van arts Remco van der Pas.